21-12-2012 | Telefoon of computer: de fiscus loep!
Mobiele telefoons zijn tegenwoordig erg compleet. Zeker de zogenaamde smartphones hebben mogelijkheden die behoorlijk gelijken op die van een kleine laptop. En wat te denken van de tablets? Ook met dit soort apparaten en kleine computers is het tegenwoordig mogelijk om te bellen en te internetten. Kortom, het onderscheid tussen de computer en telefoon wordt kleiner en het is daardoor niet altijd even gemakkelijk om te zeggen wat je nu eigenlijk in je handen hebt.
Het belang van de kwalificatie kan evenwel groot zijn. Een werkgever kan zijn werknemer immers al belastingvrij een telefoon verstrekken bij een zakelijk gebruik van meer dan 10%. Bij computers is dit pas mogelijk als zij ten minste 90% zakelijk worden gebruikt.
De staatssecretaris van Financiën heeft in een besluit van 5 juli 2011 aangegeven hoe hij er over enkt. In het besluit wordt gesproken van het verschil tussen communicatiemiddelen en computers. Bij communicatiemiddel lijkt dan het eerst te worden gedacht aan een telefoon, maar onder het begrip communicatiemiddelen vallen ook bepaalde toestellen waarbij de communicatie (zoals telefonie, sms en e-mail) een centrale rol speelt. Het besluit noemt als voorbeelden smartphones, zoals een BlackBerry of een iPhone. Uit het besluit valt af te leiden dat de staatssecretaris meent dat er sprake is van een communicatiemiddel als:
- het gaat om een apparaat met de uiterlijke kenmerken van een mobiele telefoon;
- het een toestel is waarbij de communicatie een centrale rol speelt;
- het beeldscherm een diagonaal heeft van niet meer dan 7 inch (17,78 centimeter).
Wordt niet aan deze voorwaarden voldaan, dan is er geen sprake van een communicatiemiddel. Wel bestaat de mogelijkheid om aannemelijk te maken dat het bij een apparaat met een groter scherm dan 7 inch gaat om een communicatiemiddel.
iPad is computer
Recentelijk (30 november 2012) heeft de Rechtbank Haarlem geoordeeld dat een iPad een computer is. Gelet op het formaat van de iPad dient mondelinge communicatie niet te worden gezien als de centrale functie van de iPad. Hier doet overigens niet aan af dat telefoneren via softwaretoepassingen (Skype) wel mogelijk is met de iPad. Naar het oordeel van de rechtbank ligt hierin ook het verschil met de smartphone en BlackBerry, die – ondanks de onderlinge verschillen – de uiterlijke kenmerken hebben van een mobiele telefoon en waarbij, ondanks de andere functies, de mondelinge communicatiefunctie voorop staat.
De Rechtbank overweegt dat – gelet op de vele andere gebruiksmogelijkheden die de iPad heeft – de communicatiefunctie van de iPad niet zodanig is dat deze een centrale rol speelt. Hoewel communicatie ongetwijfeld een wezenlijk onderdeel van het gebruik van de iPad vormt, en deze ook bij uitstek geschikt is voor bepaalde vormen van communicatie, heeft eiseres niet aannemelijk gemaakt dat dit de centrale rol van de iPad is. Mede gelet op het formaat van de iPad, het geheugen van 32 GB en met inachtneming van de vele andere gebruiksmogelijkheden, dient de iPad veeleer te worden aangemerkt als kleine computer, die mede geschikt is voor verschillende vormen van communicatie. Merk op dat de rechtbank ‘communicatie’ lijkt op te vatten als ‘mondelinge communicatie’. Er zijn evenwel goede argumenten te bedenken, zeker in de huidige tijd, dat ‘communicatie’ ruimer is dan slechts mondelinge communicatie.
Als communicatie ruimer gezien moet worden dan mondelinge communicatie, is het een spannende vraag wat het hof en de Hoge Raad van de iPad gaan vinden. De kernvraag bij de kwalificatie telefoon of computer is immers of het apparaat als centrale functie communicatie heeft.